Νέα

Υπάρχουν δύο τύποι ρητινών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή σύνθετων υλικών: θερμοσκληρυνόμενες και θερμοπλαστικές.Οι θερμοσκληρυνόμενες ρητίνες είναι μακράν οι πιο κοινές ρητίνες, αλλά οι θερμοπλαστικές ρητίνες κερδίζουν ανανεωμένο ενδιαφέρον λόγω της διευρυνόμενης χρήσης σύνθετων υλικών.
Οι θερμοσκληρυνόμενες ρητίνες σκληραίνουν λόγω της διαδικασίας σκλήρυνσης, η οποία χρησιμοποιεί θερμότητα για να σχηματίσει πολυμερή υψηλής διασύνδεσης που έχουν αδιάλυτους ή μη εγχύσιμους άκαμπτους δεσμούς που δεν λιώνουν όταν θερμαίνονται.Οι θερμοπλαστικές ρητίνες, από την άλλη πλευρά, είναι κλάδοι ή αλυσίδες μονομερών που μαλακώνουν όταν θερμαίνονται και στερεοποιούνται μόλις ψυχθούν, μια αναστρέψιμη διαδικασία που δεν απαιτεί χημική σύνδεση.Εν ολίγοις, μπορείτε να λιώσετε και να διαμορφώσετε εκ νέου θερμοπλαστικές ρητίνες, αλλά όχι θερμοσκληρυνόμενες ρητίνες.

Το ενδιαφέρον για τα θερμοπλαστικά σύνθετα υλικά αυξάνεται, ιδιαίτερα στην αυτοκινητοβιομηχανία.

Πλεονεκτήματα των θερμοσκληρυνόμενων ρητινών
Οι θερμοσκληρυνόμενες ρητίνες όπως η εποξική ή ο πολυεστέρας ευνοούνται στην κατασκευή σύνθετων υλικών λόγω του χαμηλού ιξώδους τους και της εξαιρετικής διείσδυσής τους στο δίκτυο ινών.Είναι έτσι δυνατό να χρησιμοποιηθούν περισσότερες ίνες και να αυξηθεί η αντοχή του τελικού σύνθετου υλικού.

Η τελευταία γενιά αεροσκαφών περιλαμβάνει συνήθως περισσότερο από 50 τοις εκατό σύνθετα εξαρτήματα.

Κατά τη διάρκεια της εξώθησης, οι ίνες εμβαπτίζονται σε θερμοσκληρυνόμενη ρητίνη και τοποθετούνται σε θερμαινόμενο καλούπι.Αυτή η λειτουργία ενεργοποιεί μια αντίδραση σκλήρυνσης που μετατρέπει τη ρητίνη χαμηλού μοριακού βάρους σε μια συμπαγή τρισδιάστατη δομή δικτύου στην οποία οι ίνες κλειδώνονται σε αυτό το πρόσφατα σχηματισμένο δίκτυο.Δεδομένου ότι οι περισσότερες αντιδράσεις σκλήρυνσης είναι εξώθερμες, αυτές οι αντιδράσεις συνεχίζονται ως αλυσίδες, επιτρέποντας παραγωγή μεγάλης κλίμακας.Μόλις πήξει η ρητίνη, η τρισδιάστατη δομή κλειδώνει τις ίνες στη θέση τους και προσδίδει αντοχή και ακαμψία στο σύνθετο υλικό.