Υπάρχουν δύο τύποι ρητινών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή σύνθετων υλικών: θερμοσκύτη και θερμοπλαστικά. Οι ρητίνες Thermoset είναι μακράν οι πιο συνηθισμένες ρητίνες, αλλά οι θερμοπλαστικές ρητίνες κερδίζουν ανανεωμένο ενδιαφέρον λόγω της επέκτασης της χρήσης σύνθετων υλικών.
Οι ρητίνες θερμοσκόλουσης σκληρύνουν λόγω της διαδικασίας σκλήρυνσης, η οποία χρησιμοποιεί θερμότητα για να σχηματίσει πολύ διασυνδεδεμένα πολυμερή που έχουν αδιάλυτα ή αρχειοθέτηση άκαμπτων δεσμών που δεν λιώνουν όταν θερμαίνονται. Οι θερμοπλαστικές ρητίνες, από την άλλη πλευρά, είναι κλαδιά ή αλυσίδες μονομερών που μαλακώνουν όταν θερμαίνονται και στερεοποιούνται μόλις κρυώσουν, μια αναστρέψιμη διαδικασία που δεν απαιτεί χημική σύνδεση. Εν ολίγοις, μπορείτε να απομακρύνετε και να αναδιαμορφωθείτε θερμοπλαστικές ρητίνες, αλλά όχι θερμοστιβικές ρητίνες.
Το ενδιαφέρον για τα θερμοπλαστικά σύνθετα αυξάνεται, ειδικά στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Πλεονεκτήματα των ρητινών θερμοστοιχείων
Οι ρητίνες θερμοσίτες όπως εποξειδικές ή πολυεστέρα ευνοούνται στη σύνθετη παραγωγή λόγω του χαμηλού ιξώδους τους και της εξαιρετικής διείσδυσης στο δίκτυο ινών. Επομένως, είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν περισσότερες ίνες και να αυξηθεί η αντοχή του τελικού σύνθετου υλικού.
Η τελευταία γενιά αεροσκαφών περιλαμβάνει συνήθως περισσότερα από 50 τοις εκατό σύνθετα εξαρτήματα.
Κατά τη διάρκεια της πασχαλινής, οι ίνες βυθίζονται σε μια ρητίνη θερμοσκόλλησης και τοποθετούνται σε ένα θερμαινόμενο καλούπι. Αυτή η λειτουργία ενεργοποιεί μια αντίδραση σκλήρυνσης που μετατρέπει τη ρητίνη χαμηλού μοριακού βάρους σε μια στερεή τρισδιάστατη δομή δικτύου στην οποία οι ίνες είναι κλειδωμένες σε αυτό το νεοσύστατο δίκτυο. Δεδομένου ότι οι περισσότερες αντιδράσεις σκλήρυνσης είναι εξωθερμικές, αυτές οι αντιδράσεις συνεχίζονται ως αλυσίδες, επιτρέποντας την παραγωγή μεγάλης κλίμακας. Μόλις ρυθμιστεί η ρητίνη, η τρισδιάστατη δομή κλειδώνει τις ίνες στη θέση του και προσδίδει δύναμη και ακαμψία στο σύνθετο.
Χρόνος δημοσίευσης: Οκτ-19-2022
